Bugün bu şiiri okudu abim ( abimi eninde sonunda bu blogta paylaşacaktım . Çünkü bu zamana kadar hayatımın çoğunda hep onu anlattım etrafımdakilere burda da olmazsa olmazdı :) böyle bir başlangıç daha güzel oldu ) ve aklıma sizinle de paylaşmak geldi. Aynı duyguları yaşayamasakta aynı şiiri okumuş oluruz :) Umarım beğenirsiniz.
BUGÜN PAZAR
Bugün pazar.
Bugün beni ilk defa günese çikardilar.
Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün
bu kadar benden uzak
bu kadar mavi
bu kadar genis olduguna sasarak
kimildamadan durdum.
Sonra saygiyla topraga oturdum,
dayadim sirtimi duvara.
Bu anda ne düsmek dalgalara,
bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karim.
Toprak, günes ve ben...
Bahtiyarim...
NAZIM HİKMET RAN
'n'
böyle güzel satırları yazan insanın kendi içindeki his nasıldır merak ediyorum:) yürekte böyle sözler ağır olmaz mı insana yazmayınca:)
YanıtlaSilkesinlikle katılıyorum her kelimenize :) Bence yüreğinde taşıyamayınca yazmış olabilir
Sil